-
1 chevalier errant
chevalier errant -
2 chevalier errant
—1. LAT Tringa incana ( Gmelin) [ Heteroscelus incanus ( Gmelin)]2. RUS американский пепельный улит m3. ENG wandering tattler4. DEU Wanderwasserläufer m5. FRA chevalier m errantDICTIONNAIRE DES NOMS DES ANIMAUX EN CINQ LANGUES — OISEAUX > chevalier errant
-
3 chevalier errant
-
4 chevalier errant
2) разг. бродяга, вечный странник -
5 chevalier errant
сущ.1) разг. вечный странник2) лит. странствующий рыцарь3) орнит. американский пепельный улит (Tringa incana, Heteroscelus incanus) -
6 chevalier
chevalier [∫(ə)valje]masculine noun* * *ʃ(ə)valjenom masculin ( tous contextes) knightPhrasal Verbs:* * *ʃ(ə)valje nm* * *chevalier nm ( tous contextes) knight; les Chevaliers de la Table ronde the Knights of the Round Table; Chevalier de Malte Knight of Malta; armer qn chevalier to dub sb knight, to knight sb; il a été fait Chevalier de la Légion d'honneur he has been made a chevalier of the Legion of HonourGB.chevalier blanc Fin white knight; chevalier culblanc Zool green sandpiper; chevalier errant knight errant; chevalier gambette Zool redshank; chevalier guignette Zool common sandpiper; chevalier noir Fin black knight; chevalier servant hum devoted admirer.[ʃ(ə)valje] nom masculin -
7 chevalier
chevalier [sĵəvaaljee]〈m.〉1 ridder♦voorbeelden:1 chevalier d'industrie • oplichter, flessentrekkerchevalier de la Légion d'honneur • ridder in het Legioen van Eerchevalier de l'ordre du Temple • tempelierchevalier errant • dolende ridderse faire le chevalier de qn. • het voor iemand opnemenm1) ridder -
8 errant
-E adj.1. бродя́чий, скита́ющийся; стра́нствующий;une vie errante — бродя́чая жизнь; un chevalier errant — стра́нствующий ры́царь; le Juif Errant — Веч ный Жидun chien errant — бродя́чий <бездо́мный> пёс;
2. fig. блужда́ющий;un sourire errant sur les lèvres — блужда́ющая <игра́ющая> на губа́х улы́бкаun regard errant — блужда́ющий взгляд;
-
9 chevalier
m -
10 chevalier
m1. propr et fig. ры́царь;le chevalier sans peur et sans reproche — ры́царь без стра́ха и упрёка; chevalier de Malte — ры́царь Мальти́йского о́рдена; armer qn. chevalier — посвяща́ть/посвяти́ть кого́-л. в. ры́цари; le chevalier de la Triste Figure — ры́царь Печа́льного о́браза; chevalier servant — кавале́рchevalier errant — стра́нствующий ры́царь;
2. (membre d'un ordre) кавале́р;chevalier de la Légion d'honneur — кавале́р о́рдена Почётного легио́наchevalier de Saint-Louis — кавале́р о́рдена Свято́го Людо́вика;
3. péj. iron. сомни́тельный субъе́кт;1) проходи́мец, моше́нник, афери́ст2) (au jeu) шу́лер 4. (dam l'Antiquité) вса́дник -
11 errant
-anteadj.1. sayoq, daydi, beqaror, ko‘chmanchi; kezib yuradigan, sayyor; darbadar; un chien errant daydi it; une vie errante ko‘chmanchilik hayoti, qo‘nimsizlik; un chevalier errant jahongashta ritsar2. fig. o‘ynoqi (ko‘z); un regard errant o‘ynoqi ko‘zlar; olma-kesak teradigan ko‘zlar, bejo ko‘zlar. -
12 chevalier
m1) рыцарь, кавалерchevalier de la Légion d'honneur — кавалер ордена Почётного легионаchevalier errant — 1) лит. странствующий рыцарь 2) разг. вечный странникse faire le chevalier de qn — быть чьим-либо защитником, вступаться за кого-либо2) всадник ( в Древнем Риме)3) ист. кавалер, шевалье ( дворянский титул)4) пренебр.5) орнит. улит -
13 errant
-
14 chevalier
substantif masculin → inflexiones1 Caballero: chevalier errant, caballero andante -
15 errant
errant [errã]1 zwervend ⇒ zwerf-, dwalend, rondtrekkend♦voorbeelden:tribu errante • nomadenstamadjzwervend, zwerf- -
16 knight-errant
Un panorama unique de l'anglais et du français > knight-errant
-
17 knight errant
-
18 ridder
♦voorbeelden:ridder in de orde van Oranje-Nassau • chevalier de l'ordre d'Orange-Nassauiemand tot ridder slaan • armer qn. chevalierde ridder zonder vrees of blaam • le chevalier sans peur et sans reprochede ridder van de droevige figuur • le chevalier de la Triste Figure -
19 рыцарь
м. прям., перен.стра́нствующий ры́царь — chevalier errant
ры́царь без стра́ха и упрёка — chevalier sans peur et sans reproche
••ры́царь печа́льного о́браза лит. — chevalier de la triste figure
* * *ngener. chevalier -
20 errante
errante agg.m./f. errant: cavaliere errante chevalier errant; l'Ebreo errante le Juif errant; (Astr,ant) stella errante étoile errante.
См. также в других словарях:
Chevalier errant — ● Chevalier errant chevalier qui allait par le monde chercher des aventures … Encyclopédie Universelle
Chevalier errant — Tringa incana … Wikipédia en Français
chevalier errant — amerikinis pilkasis tulikas statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Heteroscelus incanus; Tringa incana angl. wandering tattler vok. Wanderwasserläufer, m rus. американский пепельный улит, m pranc. chevalier errant, m ryšiai:… … Paukščių pavadinimų žodynas
chevalier — chevalier, ière [ ʃ(ə)valje, jɛr ] n. • chevaler 1080; lat. caballarius, d apr. cheval I ♦ 1 ♦ N. m. Seigneur féodal possédant un fief suffisamment important pour assurer l armement à cheval. Noble admis dans l ordre de la chevalerie. ⇒… … Encyclopédie Universelle
errant — errant, ante 1. (è rran, rran t ) adj. 1° Qui erre, qui n est pas fixé. Peuples errants. Hordes errantes. • La vie errante que je mène depuis quarante ans et plus, m ayant donné occasion de voir et de visiter, plusieurs fois et de plusieurs… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
errant — Errant, [err]ante. adj. Vagabond, qui erre de costé & d autre. Il est errant & vagabond. Chevalier errant. le Juif errant. estoiles errantes. On dit fig. d Un homme qui change souvent de demeure, qui voyage sans cesse, que C est un Chevalier… … Dictionnaire de l'Académie française
Chevalier (Oiseau) — Pour les articles homonymes, voir Chevalier et Chevalier (poisson). Nom vernaculaire ou nom normalisé ambigu : Le terme « Chevalier » s applique, en français, à plusieurs taxons distincts … Wikipédia en Français
errant — 1. errant, ante [ erɑ̃, ɑ̃t ] adj. • XIIe; p. prés. de l a. v. errer « marcher, aller », du bas lat. iterare « voyager » ♦ Chevalier errant, qui ne cesse de voyager. Le Juif errant. ⊗ CONTR. Sédentaire. errant 2. errant, ante [ erɑ̃, ɑ̃t ] adj. • … Encyclopédie Universelle
chevalier — (che va lié ; l r ne se lie jamais ; au pluriel l s se lie : les che va lié z et leurs dames) s. m. 1° Citoyen du deuxième des trois ordres dans la république romaine. Romulus partagea le peuple en patriciens, chevaliers et plébéiens. Ce nom… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ERRANT — ANTE. adj. (On prononce les deux R dans ce mot et dans les suivants.) Qui erre de côté et d autre. Il est errant et vagabond. Chevalier errant. Le Juif errant, Personnage imaginaire que l on suppose condamné à errer jusqu à la fin du monde. … … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
ERRANT, ANTE — Participe présent de l’ancien verbe français Errer, voyager. Qui ne cesse de voyager. Juif errant. Chevalier errant. Voyez JUIF , CHEVALIER … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)